Ferske tal viser at myrarealet i Noreg er langt større enn tidlegare anslått. Dette framgår av Arealrekneskap for utmark, eit tiårig kartleggingsprosjekt som vart avslutta i 2015.

Undersøkinga viser at åpen myr dekker nærare ni prosent av samla areal. Tidlegare har vi anslått omkring fem prosent.

– Fram til i dag har vi hatt dårleg kunnskap om myrareala i Noreg, fortel Anders Bryn, NIBIO-forskar og førsteamanuensis ved Naturhistorisk Museum, Universitetet i Oslo.

Datafangst bit for bit

Den nye statistikken for myrareal er eit resultat av meir enn 1000 kvadratkilometer store representative flater som er gått opp i terrenget landet rundt. 

Etter å ha tråkka landet felt for felt, kan forskarer no med større tryggleik seie meir om utbreiinga av myr.

– Manglande fokus på myr som økosystem er nok ein del av forklaringa på kvifor arealestimata for myr har vore usikre fram til i dag, seier Bryn, og held fram:

– Sjølv om vi no har betre målingar over myrareala, bør kartlegginga bli styrka. Systematisk kartlegging av natur er nødvendig for å harmonisera verdivurderingar, rødlistearbeid, bevaringsmål og ressursutnytting.

Til brensel og damebind

Gjennom tidene har torv frå myr kome til nytte på ulike vis. Torv og myrmosar er blitt brukte til brensel, isolasjon, damebind og sårkompress. I moderne tid har både landbruket og andre næringar grøfta og tørrlagt myra for å ta henne i bruk til nydyrking, skogsdrift eller som tomteareal.

Dei siste åra har synet på myra endra karakter. Vi er blitt klar over kor viktig ho er for biomangfaldet, og ikkje minst for å binde karbon. Torvmosane i myr er best i verda på nettopp dette.

Tre prosent av verdas areal er dekka av torvmark. Her blir det i sum lagra to til tre gonger så mykje karbon som i verdas tropiske regnskogar.

Ei av dei tydelege stemmene for myr i samfunnsdebatten, er Sabima, Samarbeidsrådet for biologisk mangfold.

– Det er positivt med sikrare kunnskap om kor mykje myr vi har, kor ho finst og ikkje minst i kva forfatning myra er i, kommenterer Anne Breistein, assisterande generalsekretær i Sabima.

Brev til departementet

Breistein er nøye med å presisere at vi ikkje må ta dei nye tala til inntekt for at det ikkje er så nøye om vi tar litt av myra.

– Vi veit no berre betre kor det er myr, og når vi øydelegg noko som faktisk er myr. Tar vi ut torv eller grøfter ei myr, blir den fine balansen mellom karbonbinding og karbonutslepp øydelagt. Biologisk mangfold går tapt, vi får store klimagassutslepp og auka fare for flaum, forklarer Breistein.

Dette er bakgrunnen for at organisasjonar som Sabima, Framtiden i våre hender og Avfall Norge har gått saman om eit brev til Klima- og miljødepartementet der dei ber regjeringa laga ein plan for utfasing av torv.

Torv er ei det beste

Dei alvorlege konsekvensane av torvuttak har og fått merksemd via all torva som er i handelen til hagebruk. Rundt 85 prosent av hagejorda som blir seld på norske hagesenter er torv frå myr, og mykje av denne er tatt ut i Noreg.

– Vi meiner at kompostbasert jord er eit godt alternativ til torv, fortel Jens Måge, prosjektleiar for biologisk avfallsbehandling i Avfall Norge, bransjeorganisasjon for kommunar og renovasjonsselskap.

– Torvmosen er i seg sjølv svært næringsfattig og må tilførast gjødsel for å brukast som vekstmedium, seier han. 

Han legg til at kompost av matavfall og anna organisk materiale er både miljøvenleg og gir god ressursutnytting, i tråd med den sirkulære økonomien som er målet for alt vi held på med.

Også anna organisk materiale som slam og hogtsavfall er eigna til produksjon av alternativ som kan erstatte torv. Hageaktørane arbeider no for å få fleire slike erstatningsprodukt ut på marknaden.

Framtidig ressursutnytting

Myr er eit karbonlager på linje med olje og gass, bygd opp av tusenvis av år med dødt plantemateriale som ikkje er brote ned fordi myra stenger oksygenet ute. Mikroorganismane som vanlegvis bryt ned alt som dør, klarer ikkje leve i dette fuktige, kjølige miljøet. Dermed blir ikkje karbonet brote ned, eller sleppt ut som karbondioksyd, men lagra i myra.

Lag på lag med torvmosar, opptil fem til seks meter djupe, utgjer det vi kjenner som myr når vi trør rundt i utmarka.

– Fordi denne torvopphopinga har skjedd gjennom så lang tid, er det utfordrande å restaurere myr på ein slik måte at ho tar vare på evnen til å halda på karbonet, seier Anders Bryn.

Høgare temperaturar og endra nedbørsfrekvens kan i seg sjølv føre til auka mengder karbon- og metanutslepp i atmosfæra, og såleis fremme den negative klimautviklinga. Spesielt alvorleg for klimaet er frigjerning av metan frå frosne myrer i høgfjellet og Nord-Noreg.

Bryn meiner difor forslaget frå grøn skattekommisjon er eit lite steg, men i riktig retning. I forslaget ber dei om å innføre CO2-avgift på klimagassutslepp frå omdisponering av myr.

– Myrområda i nord er avgjerande for velfungerande økosystem og dei godene vi får som bonus, sier han. Gratis flaumdempar er i seg sjølv grunn god nok til å verne myra.

– Så kan fagfolk som oss halde fram med vidare kartlegging og dokumentasjon for å bidra til betre forståing av myras øko- og klimasystemtenester.